K RISTALLEN

L EVENSVREUGDE

E NERGIESTROMEN

U ITDAGING

R EFLECTIE

Inleiding Neuro-Linguïstisch Programmeren

Het eerste fundament van NLP

is het uitgangspunt " de kaart is niet het gebied" dat zijn oorsprong kent in de algemene semantiek ( de reactie op hetgeen dat om ons heen gebeurt en de betekenis die we daaraan zelf geven) van Alfred Korzybski. Dit wil zeggen dat de werkelijkheid zoals zij bestaat niet dezelfde werkelijkheid is zoals wij haar opslaan in ons systeem. Het verstand, het lichaam en de taal werken zodanig op elkaar in, dat ze een persoonsgebonden waarneming van de wereld creëren.

Net als in de algemene semantiek gaat men er bij NLP dus van uit dat gedachten (lees: de opslag van gebeurtenissen in ons verstand, ons lichaam en onze taal) ons ziek kunnen maken. De volgende stap die in NLP wordt gemaakt is dat het omgekeerde ook waar is, ofwel dat gedachten ons ook kunnen genezen. Deze theorie brengt met zich mee dat we handelen en voelen op basis van onze waarneming van de wereld, in plaats van op basis van de werkelijke wereld. In NLP is deze theorie beschreven als het ”wereldmodel”

Het tweede fundament van NLP is de methode modelleren waarmee alle kennis binnen NLP wordt verworven, ook wel model-leren. Dit is het leren van het gedrag en de overtuigingen van een rolmodel en de wijze waarop deze expertise kan worden gereproduceerd.

Door het toepassen van de NLP wordt inzicht verkregen in het eigen en andermans wereldmodel. Wanneer zich een probleem voordoet, kun je met behulp van NLP uitvinden op welk niveau het probleem speelt. Tegelijkertijd kun je vaststellen op welk niveau in eerste instantie de veranderingen nodig zijn. Nieuwe mogelijkheden die men ziet op hogere niveaus kunnen flink onderschat worden wanneer men onvoldoende nadenkt over de uitvoering en consequenties in de lagere niveaus. 

De belangrijkste uitgangspunten van NLP zijn:   

• De kaart is niet het gebied
• Achter elk gedrag zit een positieve intentie
• Mensen hebben alle bronnen al in zich die ze nodig hebben om te slagen

Humanistische Psychologie

(Motivatietheorie Abraham Maslow)  

Abraham Maslow is een van de bekendste vertegenwoordigers van de Humanistische Psychologie. De Humanistische Psychologie wil de mens benaderen vanuit zijn mogelijkheden. De mens heeft een oneindig potentieel aan mogelijkheden in zich. Door je daar op te richten kun je oneindig meer uit jezelf halen dan wanneer je je richt op de strijd tussen je driften en je geweten of op conditionering door beloning en straf.

Zelfverwezenlijking is volgens de Humanistische Psychologie de kern van het mens-zijn. De natuur van ieder mens is er op uit de mogelijkheden en talenten tot ontplooiing te brengen. Dat geldt zowel op sociaal gebied (vriendschap) als op maatschappelijk gebied (opleiding, baan, enz.). Er zijn echter veel belemmeringen die ons weerhouden werkelijk dat uit onszelf te halen wat er in zit.

Als we de belemmeringen weg zouden kunnen nemen, dan zouden er oneindig veel mogelijkheden kunnen worden gerealiseerd, meer dan we nu doen. We benutten nu meestal slechts een fractie van onze potentiële mogelijkheden.

Onze eigen beeldvorming - over wat we feitelijk kunnen en niet kunnen - heeft invloed op onze vaardigheden en ons gedrag en omgekeerd. Zo kunnen mensen zich anders gaan gedragen wanneer de omgeving zich wijzigt en daardoor andere vaardigheden ontwikkelen, wat weer van invloed kan zijn op hun beeldvorming. Het is mogelijk dat een persoon niet in harmonie opereert met de omgeving waarin hij leeft of werkt. Zo kunnen gedragingen niet in overeenstemming (meer) zijn met een (veranderende) omgeving, het kan ook zijn dat iemands waarden niet langer corresponderen met de omgeving.