K RISTALLEN

L EVENSVREUGDE

E NERGIESTROMEN

U ITDAGING

R EFLECTIE 

Mijn naam is Alex Glasmacher, oprichtster van K-L-E-U-R en woonachtig in Eindhoven.

Als klein kind zag ik al kleuren om alles wat leefde. Ook waren er altijd 'anderen' om mij heen. Opgegroeid in een Indisch gezin met streng katholieke ouders die vanuit hun cultuur zelf met de zogenoemde aanwezigheid van de “stille kracht” zijn opgevoed, voelde ik mij het normaalste meisje wat bestond.

Met het referentiekader dat je als kind hebt, ging ik er vanuit dat wat ik zag, anderen ook konden zien. Ik herinner me als de dag van gisteren dat ik voor het eerst naar school ging en mij duidelijk werd dat ik, voor algemeen maatschappelijk aanvaardbare begrippen, niet zo 'normaal' was.

Bewust van wat ik zei maar volledig onbewust wat hiervan de latere gevolgen zouden zijn, vroeg ik eens aan een klasgenootje, waarom zij niet naar haar oma ging die naar haar stond te zwaaien. Het meisje barstte in huilen uit en ik moest bij de juf komen: de betreffende oma bleek overleden. Ik kreeg van school een briefje mee voor mijn ouders.

Vanaf dat moment mocht ik van mijn ouders op school niet meer spreken over de dingen die ik zag en voelde. Zoals ze me zeiden; 'andere mensen snappen dit niet'. Hiermee was het onderwerp gesloten. Als volwassene maar zeker als kind is het niet gemakkelijk als anderen je niet begrijpen en de enige oplossing is om er maar over te zwijgen.

Jaren later besefte ik hoeveel anders had het kunnen zijn indien mijn ouders, vanuit hun cultuur, niet bekend waren geweest met en niet open hadden gestaan voor onverklaarbare zaken. Denkbeelden die niet overeenkomen met algemeen geaccepteerde opvattingen en het waarnemen van zaken die er niet 'zijn', zoals stemmen in het hoofd, beelden, geuren of aanrakingen zijn ten slotte het vakgebied voor de psychiatrie.

Tientallen jaren heb ik nooit openlijk met anderen over mijn gaves gesproken. Waar nodig gebruikte ik ze en verder vocht ik er tegen zo hard als ik kon. Dit resulteerde in ongelukkige carrièrekeuzes en jarenlange allergieën, migraine maar bovenal een constant gevoel van mezelf tekort doen.

Op mijn 40ste verjaardag besloot ik 'kleur te bekennen' naar mijzelf en naar anderen. Een moeilijke stap maar ik ben blij en opgelucht hem genomen te hebben. Mijn allergieën en mijn migraineaanvallen zijn zo goed als verdwenen. Waar mijn keuze 'kleur te bekennen' een zeer bewuste was, geldt dat ook voor de keuze om mij niet aan te sluiten bij een vakvereniging c.q. organisatie. Uiteraard heb ook ik niet alle wijsheid en kennis in pacht, echter waar vooropleiding en vermogen criteria voor toelating zijn, is voor mij de meerwaarde niet aangetoond.

De gaves die ik heb gekregen staan los van vooropleiding en of vermogen, 'IK KAN' dat weet ik voor mezelf en op basis van de reacties die ik krijg wordt me bevestigd dat ik hét KAN. Ik ga uit van het regenererend vermogen van het lichaam en het zelfoplossend vermogen van het individu. Ik los niets op en haal niets weg, ik ben enkel een doorgeefluik van informatie en geef je handvatten waarmee je zelf aan de slag moet gaan.  Zoals ieder mens uniek is, is ook iedere behandeling uniek en voor beiden de ultieme leerervaring.

Met vriendelijke groet,

Alex Glasmacher